Parool: Acteur Marcel Musters begint Huis Mus

Acteur Marcel Musters begint Huis Mus: ‘Het liefst wil ik een mecenas vinden, een rijke vrouw zou het leukste zijn’

Theatergroep mugmetdegoudentand hield voor de zomer op te bestaan. Van acteur Marcel Musters had dat niet gehoeven. Er is nog zo veel te maken dat hij heeft besloten door te gaan, onder een andere naam: Huis Mus. ‘Toen ik in die burn-out viel, kwam ik op een zijspoor.’

Lorianne van Gelder 8 november 2023, 20:30

Het is geen makkelijke tijd geweest voor Marcel Musters, acteur (een Gouden Kalf voor God only knows), theatermaker en podcasthost (De 100 vrouwen van Marcel). Voor de zomer hield theatercollectief mugmetdegoudentand op te bestaan, bekend van televisieserie Hertenkamp en TV7 , maar vooral ook groot in het theater met memorabele voorstellingen als Smoeders (door Musters en Maria Goos) en Quality Time.

In diezelfde periode kreeg hij gezondheidsklachten, viel een plan om in het pand van de voormalige theatergroep iets nieuws te beginnen in het water, en lukte het ook niet om van woning te wisselen, iets waarop hij al jaren hoopt.

Maar dat is niet waarom we hier zitten, in zijn charmante zomerhuisje onder de rook van Amsterdam. Hij wil delen dat hij momenteel werkt aan iets nieuws. Want mugmetdegoudentand, waarvan Musters (64) met Lineke Rijxman en Joan Nederlof de artistieke kern vormde, is dan misschien opgehouden, zijn ideeën zijn nog lang niet opgedroogd.

Waarom wilde u toch door? U had ook kunnen zeggen, hèhè, die last is weg.

“Ik heb de mug mee opgericht, 38 jaar geleden. Omdat ik dacht, dan kan ik altijd mijn creatieve stroom volgen. Tot ik doodga, zeg maar. Een paar jaar geleden, toen een nieuwe ronde subsidie voor het kunstenplan aangevraagd moest worden, hebben Joan Nederlof en Lineke Rijxman gezegd: laten we na veertig jaar stoppen. Ik zei, ja, we kunnen stoppen, maar ik ga gewoon door. Ik wil het gebouw overnemen. Want ik wist dat ik tot het einde van mijn leven dingen wil blijven maken. Maar net voor de zomer hoorde ik dat we onze repetitieruimte en kantoren aan het WG-terrein niet konden houden, want de stichting werd opgeheven, en daarmee verviel de huur. Dus dat was een enorme klap.”

Ooit begonnen als een collectief van theatermakers en acteurs, was de mug al jaren een vaste waarde in het theaterlandschap. In de loop der tijd veranderde de samenstelling, maar de laatste jaren bestond de kern uit Musters, Nederlof en Rijxman, al gingen de drie de laatste tijd ook steeds meer hun eigen weg. Dat was een van de redenen om te stoppen als theatercollectief. Terwijl Nederlof artistiek directeur was en vooral toneelstukken schreef en Rijxman vooral maakte en speelde, was acteren voor Musters te zwaar geworden na een hevige burn-out. Tegelijkertijd boekte hij wel succes met zijn podcast De 100 vrouwen van Marcel, waarvoor hij diepte-interviews houdt met vrouwen die hem hebben geraakt in zijn leven: bekende namen als Hedy d’Ancona, Carice van Houten, Lucretia van der Vloot en Maryam Hassouni schoven al aan.

Dus u wilde eigenlijk niet met de mug stoppen? Het leek voor de zomer op een collectief afscheid.

“Ik had door willen gaan tot mijn dood, maar het ging niet meer samen met Lineke en Joan. We zijn heel anders in hoe we werken. Daarom ben ik vijftien jaar geleden al mijn eigen dingen gaan doen. Ik had op een gegeven moment een eigen hoekje bij de mug, waar ik met Lies Visschedijk, Maria Goos, Aaf Brandt Corstius, Marc-Marie Huijbregts en Hanneke Groenteman allemaal hartstikke leuke producties heb gemaakt. Ik had een segment binnen de mug dat heel populair was, waardoor er veel publiek kwam. Ik filmde toen ook veel, dus ik was bekender. In elk interview, voor welke film ik ook deed, zei ik altijd dat ik het ook even over de mug wilde hebben. Ik was een soort ambassadeur van de mug. Maar toen ik in die burn-out viel, kwam ik op een zijspoor. Ik kon niks meer doen. Ik wist ook niet of ik nog kon spelen. En daar is niet goed mee omgegaan.”

Waarom niet?

“Ik heb jaren geleden gezegd: ik hoef maar drie dagen in dienst, want ik film heel veel. Maar toen kwam ik in een burn-out terecht en was er nauwelijks steun van de anderen. Ik had ook niet genoeg energie om voor mezelf op te komen. En nu zit ik met slechts drie dagen WW. Ik kan niet filmen, ik kan niet toneelspelen. Maar ik heb gelukkig genoeg andere ideeën en fijne mensen om me heen die me helpen.”

Wat wilt u gaan doen?

“Ik heb deze zomer zoveel mogelijk gebruikt om een nieuwe stichting op te zetten. We zijn bijna rond, en het gaat Huis Mus heten. Mijn podcast is een van de dingen die ik ga voortzetten, want ik heb ontdekt dat ik het ontzettend leuk vind om met mensen te praten en door hen geïnspireerd te raken. We doen het nu helemaal zonder geld, terwijl sommige afleveringen door meer dan twintigduizend mensen worden beluisterd. Maar ik vind het heel erg om al die mensen met wie ik werk niet te kunnen betalen. We hebben nu het plan om van een caravan hier een werkstudio te maken. Volgend jaar wil ik beginnen met De 100 mannen van Marcel. En die mannen en vrouwen zouden een soort basis kunnen worden om jonge generaties te helpen. Ik merk nu namelijk al dat vrouwen die in de podcast te gast waren elkaar opzoeken. En voor een jonge kunstenaar is het moeilijk je weg te vinden.”

Hoe moet Huis Mus het doen zonder huis?

“Ik heb al een paar keer jonge mensen uitgenodigd samen met ervaren mensen van wie ik denk dat die hen goede raad kunnen geven. Een soort mentorconstructies. Verder wil ik mensen bij elkaar brengen, nieuwe ideeën helpen ontwikkelen. En de locatie wordt dus hier, voorlopig.

We gaan ook subsidie aanvragen, maar dat is lastig omdat het geen theater is, geen journalistiek, het valt een beetje tussen alle dingen. Het liefst wil ik een mecenas vinden, een rijke vrouw zou het leukste zijn. Iemand die denkt: nou, die is goed bezig. En wie weet komt dat gebouw dan ook nog ooit wel.”